Тој е муслиман, а таа е Србинка! По 28 години, откриле дека се брат и сестра – неверојатна исповед го потресе Балканот!

Пред повеќе од 25 години една жена затропала на вратата на семејството Нурковиќ од Сараево. Таа носела мало девојче во рацете. Држејќи ја цврсто, таа изговорила реченица што во еден миг ќе ги преврти животите на сите присутни: „Добар ден, госпоѓо. Не ми треба ништо од вас, само сакам да му кажам на вашиот сопруг дека има уште едно дете.“

Четири години по таа средба, на смртната постела, сопругот решил да ѝ признае на сопругата дека девојчето не било грешка и дека нивниот син Елдар има родена сестра.

„Јас сум малиот што беше од другата страна на вратата“

– Татко ми беше професор на Економскиот факултет во Белград, а мајка ми е докторка. Тато во триесеттите години дозна дека има рак, и побара лекување каде и да можеше во поранешна Југославија, па дури и се обиде во странство. Мајка ми секогаш патуваше со него на лекување, па затоа јас најчесто бев одгледан од моите баба и дедо. Кога веќе беше јасно дека тато умира, една жена се појави на нашата врата. Таа имаше дете со неа. Таа му рече на татко ми дека има ќерка за која тој не знае, но дека смета дека треба да ја види додека е жив. Потоа си замина. Тоа беше шок и за него и за мајка ми. Кога имав четири години, татко ми почина, а со него и таа тајна. Мајка ми молчеше додека не станав полнолетен – познатиот фотограф од Босна и Херцеговина Елдар Нурковиќ ја раскажува својата кинематографска животна приказна за „Блиц“.

Малата Милена, тајниот плод на забранетата љубов

– Дури кога наполнив 18 години, мајка ми ми кажа дека имам полусестра и дека ако сакам да ја видам, можам да ја побарам. Се испостави дека мојата помала сестра не е плод на авантура за една ноќ, туку дете на вистинска љубов. Татко ми имал долгогодишна врска од минатото, но биле од различни националности и родителите на девојчето не ја одобрувале нивната врска. Тоа беше забранета љубов и беше осудена на пропаст од самиот почеток. Кога таа љубов се распаднала, татко ми ја запознал мајка ми и се родив јас – вели Елдар. Бесен што со години криеле од него дека има сестра, младиот човек тргнал во потрага.

„Здраво, јас сум Елдар Нурковиќ, живеам во Сараево и постои можност да сум ваш брат“

– Сакав да ја најдам. Немав многу информации што би ме довеле до неа. Го знаев само името и презимето на старата љубов на мојот татко. Од некои луѓе кои му беа блиски, дознав дека таа е Србинка и дека живее во Мостар. Кога конечно стигнав до адресата, дознав дека поради војната, отишле во Србија, а можеби и некаде подалеку. Се најдов повторно на самиот почеток.

Сите тие години размислував дека би сакал да ја пронајдам, да ја запознаам, да ја пополнам таа огромна празнина во животот што беше полн со некои загуби.

Сестра ми не знаеше дека постојам. Пребарав во телефонските именици, се јавив на многу телефонски броеви. Се обидов да дознаам какви било информации преку разни луѓе. Дознав дека се вика Милена. Размислував дека постои можност сестра ми да се омажила и да го променила презимето. Веќе речиси и да немаше шанси да ја пронајдат. Ја изгубив сета надеж. Потоа се појавија социјалните мрежи – Нурковиќ раскажува за „Блиц“ како течела навидум невозможната потрага.

Сè додека не успеа.

– Ја барав на Фејсбук три години, без успех. Во текот на третата година од пребарувањето, најдов неколку девојки со исто име. На секое од тие девојки им испратив порака, која имаше исклучително необична содржина: „Здраво, се викам Елдар Нурковиќ, живеам во Сараево и постои можност да сум ваш брат“.

Некаде само го „виделе“, некои му рекле дека е луд. И потоа пораката пристигна на вистинската адреса, кај Милена Добраш.

„Мамо, некој човек вели дека ми е брат“

– Различни одговори добив од девојките што ги прашав, но една конечно ми се чинеше како да може да ми биде сестра. Таа го знаеше само името и презимето на татко ми. Нејзината мајка ѝ кажала дека нејзиниот татко починал многу млад, и тоа било сè. Кога ја добила мојата порака, се јавила на мајка си и ѝ ја покажа. Потоа, нејзината мајка истрчала надвор и се заклучила во бањата. Долго време не сакала да ја отвори вратата, сè се претворило во шок. Кога ја отворила вратата, рекла: „Да, тоа е твојот брат“, на што нејзината сестра одговорила дека не може да поверува дека го чувала тоа во тајност 28 години, иако безброј пати ѝ кажала дека сака брат. Милена долго време не разговарала со мајка си бидејќи ја криела вистината од неа – вели Нурковиќ.

Речиси триесет години откако беа од двете страни од вратата - Елдар и Милена решија да се сретнат.

„Милена, те молам не плачи“

– Првата средба со сестра ми беше многу емотивна. Два дена откако се слушнавме за прв пат, таа се качи на автобус во Бања Лука и дојде во Сараево. Првпат се сретнавме на автобуската станица. Кога слезе од автобусот, веднаш се прегрнавме. Таа остана кај мене седум дена. Не се одвоивме еден од друг. Беше чудно чувство. Знаеш дека имаш некого по крв, и мораш сè да направиш од самиот почеток, не знаеш ништо за таа личност. Многу е чудно. Едвај покажував емоции, но таа плачеше повеќе. Ја гледав цело време и видов дека многу личи на мене и на татко ми. Се движи, зборува, доста сме слични. Тешко можам да го опишам со зборови. Во контакт сме и се гледаме колку што времето ни дозволува и се обидуваме да го надоместиме пропуштеното, ја завршува Нурковиќ својата животна приказна за „Блиц“.

Поради страв, им го одзеле правото на среќа

– Сè уште ми е жал што ни го одзедоа времето. Ова се грешки што луѓето ги прават без размислување. Разговарав со мајката на сестра ми и таа беше убедена дека како дете од легален брак, од различна религија, никогаш нема да ја прифатам сестра ми. Поради овие причини, таа не кажала ништо 28 години. Ми рече дека повторно ќе го направи истото поради тој страв. Не е фер кон мене или сестра ми што се однесуваа така. Да бидеме еден без друг 28 години поради нивните себични ставови. Не е наша вина, вели Елдар.

Елдар стана вујко!

Во многу периоди од моето растење, многу ќе ми значеше да имав некој свој. Да имаш сестра или брат, да имаш некој со кого можеш да споделиш сè, да имаш поддршка, да споделуваш искуства. Немав никој близок до мене. Очигледно никогаш не е доцна, сега имаме одличен однос, редовно разговараме, вели со насмевка Нурковиќ, кој стана чичко! Милена го роди малиот Константин, а тој со ентузијазам отиде да го пречека. Не само што се прифатија еден со друг, Елдар и Милена сега го шетаат заедно малиот Константин, нов живот и ново поглавје во нивната неверојатна семејна приказна.