Предложениот центар за податоци би барал 5 пати поголема енергија од моменталната потрошувачка на Вајоминг при целосна имплементација. Какви шанси има идејата за „центри за вештачка интелигенција“ на ЕУ во овој вид енергетска зависност?
Американската држава Вајоминг објави планови за центар за податоци со вештачка интелигенција кој би користел повеќе електрична енергија од сите домови во државата заедно, според Ars Technica. Центарот би започнал со потрошувачка од 1,8 гигавати и би се проширил на потрошувачка од 10 гигавати електрична енергија.
Патем, Вајоминг е најмалку населената американска држава со нешто повеќе од половина милион жители на површина приближно десет пати поголема од Македонија.
Првичната фаза од 1,8 гигавати, која троши 15,8 терават-часови (TWh) годишно, е повеќе од пет пати поголема од електричната енергија што ја користат сите домаќинства во државата заедно. Таа бројка претставува 91 процент од 17,3 TWh што моментално ги трошат сите станбени, комерцијални и индустриски сектори во државата заедно. Со полн капацитет од 10 гигавати, предложениот центар за податоци би трошел 87,6 TWh електрична енергија годишно, што е двојно повеќе од 43,2 TWh што моментално ги произведува целата земја.
Бидејќи црпењето толку многу енергија од јавната мрежа е неодржливо, проектот ќе се потпира на сопствени наменски генератори на гас и обновливи извори на енергија.
Вајоминг долго време е привлечна локација за центри за податоци за американските компании, а од 2012 година има центри за податоци на Microsoft и Meta поради неговата ладна клима, што во овој случај е пожелно и поради енергијата генерирана во оваа држава што се извезува во други држави.
Оваа американска држава е трет најголем нето снабдувач на енергија во земјата, произведувајќи 12 пати повеќе вкупна енергија отколку што троши. Новинарите пишуваат дека крајниот корисник на новиот центар за вештачка интелигенција е OpenAI со проектот Stargate, но нема потврда.
Иако ЕУ исто така копнее по свои центри за податоци со вештачка интелигенција, од овој пример е многу јасно дека станува збор за неверојатно енергетски мега потрошувачи кои, со сеопфатната енергетска неизвесност што ѝ се заканува на ЕУ, немаат шанси да бидат имплементирани „во овие области“.
Да се потсетиме дека ЕУ или речиси целосно се одвоила или наскоро има намера целосно да се одвои од руската нафта и гас (постои и, благо речено, „необичен“ договор меѓу ЕУ и САД), со практично напуштање на нуклеарната енергија, а резултатите од користењето на обновливи извори како дел од зелената агенда се катастрофални за цената на енергијата во ЕУ (до три пати повисока од онаа во САД, до 10 пати повисока од цената на енергијата во Русија), проекти како овој јасно покажуваат колку се реални аспирациите на ЕУ за создавање свои „центри за вештачка интелигенција“. и повеќе или помалку сè друго - индустријата пред сè - во ваков вид енергетска средина.
Промотерите на вештачката интелигенција арскажуваат бајки за нејзината моќ и иднина но, очигелдно, иднината на вештачката интелигенција зависи од милиони сервери и иљадници суперкомјутери кои бараат толку многу електрична енергија што е бесмислено да се верува дека човештвото ќе се откажува од своите секојдневни потреби за комјутерот да му пресмета какво време ќе биде идната година кога планира одмор, кој ќе биде шампион на Премеир лугата идната сезона и да одговра на прашѓања за потреби ан студентите и купувачите на телевизори и мобилни телефонио... А токму тие теми се и најчеста задача НА “вештачката инетлигенција“ од страна на граѓаните.
За научните цели струја ќе има доволно, барем засега, но за маркетинг експертите на информтачките компании кои развиваат вештачка интелигенција науката не е главен куипувач кој може да ги надомести триошоците и инвестициите.
© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата
