Министрите за надворешни работи и за одбрана на членките на ЕУ, кои се состанаа по летниот распуст во Толедо, Шпанија, беа преокупирани со серија државни удари во Западна Африка.
Пред се во огромниот Нигер, но и со неодамнешното доаѓање на воената хунта на власт во Габон. Тоа покажува и дека влијанието на ЕУ исчезнува во африканскиот регион Сахел и пошироко.
„Јасно е дека пучот во Нигер отвора нова ера на нестабилност во регионот кој веќе беше кревок“, рече во Толедо првиот човек на ЕУ, Жозеп Борел.
Иако изјави дека пучот никогаш не е решение, Борел сепак направи разлика меѓу Нигер и Габон.
-Во Габон, исто семејство владееше пет децении и имаше сомнежи за начинот на кој се одржаа последните избори, додаде Борељ.
Од друга страна, државниот удар во Нигер е поголем проблем за ЕУ, која ја виде оваа африканска земја како клучен сојузник во борбата за спротивставување на ширењето на регионалните исламистички групи кои се силни во соседните Нигерија и Мали, пишува ДВ.
Во Нигер, војската го собори избраниот претседател Мохамед Базум во јули. Голем број граѓани го поздравија пучот на улиците на главниот град Ниамеј, а некои од нив носеа руски знамиња.
Ќе има ли војна?
На дводневниот состанок европските министри се согласија да воспостават правна рамка за санкции против водачите на пучот во Нигер, слични на санкциите воведени од ЕКОВАС, економскиот блок на западноафриканските држави.
На средбата во Толедо, всушност, присуствуваа и претставници на таа африканска организација, како и шефот на дипломатијата на Нигерија. ECOWAS досега не се согласи да интервенира воено во Нигер, иако некои држави ја споменаа опцијата.
Борел не сакаше да трча пред рудата, велејќи дека ЕУ во однос на евентуалната интервенција прво ќе види што предлага ECOWAS.
„Африкански решенија за африканските проблеми“, рече шпанскиот дипломат.
„Ние сме во фаза на слушање.“
Италијанскиот министер за надворешни работи Антонио Тајани беше појасен.
„Ние сме за дипломатско решение, а не за воена акција против Нигер.“
Загриженост за Вагнер
Во Нигер, Европската унија го загуби својот последен важен партнер во зоната Сахел - во последните три години државни удари беа извршени и во Буркина Фасо, Гвинеја и Мали.
Унијата е загрижена поради значителното зајакнување на антифранцуското движење во гореспоменатите земји кои порано биле француски колонии. Друга причина за загриженост во Брисел е тоа што рускиот платенички паравоен состав Вагнер го засилува своето присуство во Мали, Буркина Фасо и Централноафриканската Република.
„Русите не се кријат зад пучот во Нигер, но ќе ја искористат ситуацијата и нестабилноста за нова колонизација“, рече Тајани.
„Кина ќе го направи истото, но Русите во моментов се многу опасни поради Вагнер.“
Никој на состанокот во Толедо немаше магичен одговор на овие проблеми.
Германската министерка за надворешни работи Аналена Бербок рече дека е важно демократиите да застанат со другите демократии кои се под закана. Нејзиниот ирски колега Мајкл Мартин повика во Африка, освен безбедносните аспекти, постојано да се „инвестира во луѓето, хуманитарната и развојната димензија“.
Французите заминуваат?
Додека овие работи се на повидок, прашањето дали француските единици ќе останат во Нигер мора да се реши поитно. Тие неодамна целосно се повлекоа од Мали по влошувањето на односите меѓу двете земји. И воената хунта во Нигер ги повикува да се повлечат.
Мартин Ронсерај, експерт во Европскиот центар за управување со развојна политика во Брисел, смета дека не е паметно Французите да одржуваат воено присуство по секоја цена.
„Многумина сега велат дека Французите треба целосно да си заминат и практично да заборават на сите свои интереси во Африка“, вели тој за ДВ.
Ова е особено точно за Нигер.
Аналитичарот додава дека не треба да се залажува дека антифранцуските чувства се само реторика на воената хунта - а не состојба на јавното мислење.
„Мислам дека е логично да се прошират хоризонтите таму, наместо да се потпираме само на Франција.“
Фото: профи
© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата
