Буш поседуваше куќа позната како Шенфилд Мил на реката Кенет од средината на 1990-тите до 2011 година, кога беше купена од основачот на компанијата Fulmar Color Printing, Мајк Тејлор за околу 2,9 милиони евра.
Тејлор тогаш изјавил дека неодамна се пензионирал и сакал дом во кој ќе може да поминува часови на риболов, но 13 години подоцна решил да се отсели за да биде поблиску до своите деца и внуци во Кент, па ја дал куќата на продажба за 11,5 милиони фунти, пренесува Блумберг.
Покрај тоа, купувачот добива 23 хектари земја покрај реката, главната џорџијанска куќа со четири спални, студиото за танцување и снимање на Кејт Буш претворено во гостинска куќа со три дополнителни спални соби и одвоена куќа со две дополнителни спални соби.
Купувачот ќе добие и „зелена куќа“, бидејќи имотот произведува сопствена енергија, бидејќи Тејлор ја ангажирал инженерската консултантска компанија Renewables First да инсталира спирална турбина Архимед со дијаметар од три метри (хидроелектричен уред погодна за риби) во реката, што генерира 40 киловати енергија на час од водата што постојано минува низ неа, што е повеќе енергија отколку што користи имотот, поради што тековните трошоци на куќата се многу мали.
Турбината обезбедува енергија за топла вода, клима уред, подно греење и полнач за електрични возила.
Тејлор изјавил дека проучувал историски документи во кои се споменува куќата, која била недалеку од воената воздухопловна база од која пилотите летале во окупирана Франција, врз основа на кои заклучил дека таму за време на војната престојувал и поранешниот француски претседател Шарл де Гол.
Главната куќа од 7.000 квадратни метри е двокатна џорџијска зграда од црвена тула која датира од почетокот на 19 век.
Сите спални соби се горе, приземјето има главна кујна и странична кујна со простор за појадок, библиотека, работна соба и дополнителни простори за живеење како што се соби за одмор и дневна соба.
Имотот „Шенфилд Мил“ се наоѓа на работ на селото Теле, на околу 13 километри од Рединг и околу педесет километри од лондонскиот аеродром Хитроу.
Главната куќа и две помошни згради се наоѓаат покрај реката, а имотот е вкрстен со приватни водни патишта. Поголемиот дел од земјиштето околу куќата се оградени земјоделски полиња.
Парцелата содржи и урнатини на историска воденица со водени тркала, која изгорела во 1890-тите. Агентите за недвижнини велат дека во мелницата некогаш биле вработени околу 100 луѓе.
© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата
